De Paderborner Dom is ongeveer 700 jaar oud en de vijfde dom op dezelfde plek. In 777 stond hier al een kerk, gebouwd in opdracht van Karel de Grote. De kerk was uit hout gemaakt, bezat kleine zijbeuken en werd gebouwd voor de in 777 in Paderborn georganiseerde Rijksdag. Deze kerk was een missiekerk; Karel de Grote bracht het Christendom naar Westfalen. De huidige dom werd in de 13de eeuw gebouwd, waarbij voorgaande bouwwerken bij het geheel werden betrokken. De bouwstijl rijkt van de romantiek tot aan de gotiek. De bijna 100 meter lange, drie-beukige hallenkerk heeft twee dwarsbeuken en een 93 meter hoge toren. De tot onder de kruising rijkende crypte is met zijn lengte van 32 meter en breedte van 12 meter een van de grootste crypten in Duitsland. Hier worden de relikwieën van de heilige Liborius bewaard. Tot de bijzondere bezienswaardigheden behoren onder andere het paradijsportaal (voor 1240), de piëta (rond 1380), het gotische altaar (eind 15de eeuw), de ‘dubbelmadonna’ (rond 1480), het monumentale grafmonument van de prinsbisschop Dietrich IV. von Fürstenberg († 1618) en een preekstoel in de stijl van de Régence (1736). In de kruisgang van de dom vindt men het beroemde drie-hazen-venster uit de 16de eeuw, waarin de drie hazen met in totaal drie oren worden afgebeeld. Het is een van de oriëntatiepunten van Paderborn. Een bekende spreuk luidt: „Der Hasen und
der Löffel drei, und doch hat jeder Hase zwei“.