De romaanse kerk werd in 1101 voor het eerst gedocumenteerd en geldt als de oudste dochterkerk van de Paderborner Dom. Binnen in de kerk bevinden zich onder andere een doopvont uit de 13de eeuw, een piëta (ca. 1430), het zandstenen reliëf “Christus im Grabe” (ca. 1560) en een schrijn met de stoffelijke resten van de Heilige Landolinus.